Osoby notorycznie jeżdżące pojazdami komunikacji miejskiej (a także koleją i innymi środkami lokomocji) „na gapę” muszą liczyć się z ewentualnością poniesienia odpowiedzialności karnej.
Przejazd środkami lokomocji bez zamiaru uiszczenia należności wyczerpuje bowiem znamiona wykroczenia szalbierstwa czyli wyłudzenia przejazdu.
Stosownie do art. 121 § 1 Kodeksu wykroczeń, kto, pomimo nieuiszczenia dwukrotnie nałożonej na niego kary pieniężnej określonej w taryfie, po raz trzeci w ciągu roku bez zamiaru uiszczenia należności wyłudza przejazd koleją lub innym środkiem lokomocji, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
Według § 2 art. 121 KW, tej samej karze podlega, kto bez zamiaru uiszczenia należności wyłudza pożywienie lub napój w zakładzie żywienia zbiorowego, przejazd środkiem lokomocji należącym do przedsiębiorstwa niedysponującego karami pieniężnymi określonymi w taryfie, wstęp na imprezę artystyczną, rozrywkową lub sportową, działanie automatu lub inne podobne świadczenie, o którym wie, że jest płatne.
Aby móc mówić o wyłudzeniu przejazdu w rozumieniu Kodeksu wykroczeń muszą zostać spełnione takie przesłanki jak: dwukrotny, wcześniejszy, przejazd bez biletu i nie uiszczenie opłaty podwyższonej za przejazd bez ważnego biletu określonej w taryfie przewoźnika oraz zamiar nieziszczenia należności.
Jeżeli osoba notorycznie jeździ „na gapę” a następnie płaci nałożone na nią przez przewoźnika opłaty karne to wówczas nie podlega ona odpowiedzialności określonej w Kodeksie wykroczeń.
Jeżeli przewoźnik (np. taksówka) nie posiada w taryfie określonej kary pieniężnej za przejazd bez zapłaty to osoba wyłudzająca przejazd pojazdem podlega karze jeżeli dopuszcza się takiego czynu po raz pierwszy. W takim wypadku sąd może orzec także obowiązek zapłaty wyłudzonego mienia (np. opłaty za przejazd taksówką).
Stan prawny na dzień 19.07.2013 r.
