Artykuły

Ubezwłasnowolnienie. Opieka prawna. Kuratela

I.    UBEZWŁASNOWOLNIENIE


Ubezwłasnowolnienie polega na pozbawieniu albo ograniczeniu przez sąd zdolności do czynności prawnych danej osoby.


Zdolność do czynności prawnych - zdolność do dokonywania we własnym imieniu czynności prawnych, a więc do przyjmowania i składania oświadczeń woli mających na celu wywołanie powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego. Jest to zatem zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań.


Osoby nieposiadające zdolności do czynności prawnych lub posiadające ograniczoną zdolność do czynności prawnych posiadają natomiast zdolność prawną, a więc zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków.
Osoby te mogą zatem np. być stroną umowy, nabywać spadek, posiadać roszczenia alimentacyjne.


Podstawą ubezwłasnowolnienia, zarówno całkowitego jak i częściowego, jest wyłącznie choroba psychiczna, niedorozwój umysłowy albo innego rodzaju zaburzenia psychiczne, w szczególności pijaństwo lub narkomania.
Niedołężność fizyczna (niemożność załatwiania swoich spraw ze względu na stan fizyczny (np. paraliż, niemożność poruszania się) nie jest podstawą do ubezwłasnowolnienia. Niepełnosprawność fizyczna może być podstawą dla ustanowienia kuratora dla osoby niepełnosprawnej, którego zadaniem jest pomoc osobie niepełnosprawnej w załatwieniu konkretnej sprawy lub wszystkich spraw (to zależy od decyzji sądu).
 

  • Ubezwłasnowolnienie całkowite


Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.


Ubezwłasnowolnienie całkowite polega na pozbawieniu danej osoby zdolności do czynności prawnych. Oznacza to, że wszystkie czynności prawne dokonywane przez osobę ubezwłasnowolnioną całkowicie są z mocy prawa nieważne.
Wyjątkiem jest zawarcie przez ubezwłasnowolnionego całkowicie umowy należącej do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. Taka umowa staje się ważna z chwilą jej wykonania, chyba że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie. Mowa tu o takich umowach jak umowa kupna gazety, bułek, papierosów itp.


Dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie ustanawia się opiekuna prawnego, który reprezentuje osobę ubezwłasnowolnioną i dba o jego interesy. Opiekun prawny dokonuje w imieniu ubezwłasnowolnionego całkowicie czynności prawnych (np. zawiera umowy, składa oświadczenia woli, itp.).


Osoba ubezwłasnowolniona całkowicie posiada zdolność sądową, a więc zdolność do występowania w postępowaniach sądowych jako strona (może pozywać i być pozywaną, może składać wnioski o wszczęcie postępowania nieprocesowego lub być jego uczestnikiem). Nie posiada natomiast zdolności procesowej – nie może ona samodzielnie podejmować czynności procesowych. W jej imieniu te czynności podejmuje opiekun prawny. On reprezentuje ubezwłasnowolnionego całkowicie w postępowaniach przed sądami cywilnymi.


W postępowaniu administracyjnym osoba ubezwłasnowolniona całkowicie nie może działać samodzielnie – jest reprezentowana przez opiekuna prawnego.

 

  • Ubezwłasnowolnienie częściowe

 

Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw.


Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę. Kurator osoby ubezwłasnowolnionej częściowo przede wszystkim wyraża zgodę na zawarcie umowy i potwierdza umowy już zawarte przez ubezwłasnowolnionego częściowo.


Ubezwłasnowolnienie częściowe polega na ograniczenie zdolności do czynności prawnych danej osoby.
Osoba taka może osobiście podejmować czynności prawne (np. zawierać umowy). Jednak żeby taka umowa była ważna zgodę na jej zawarcie musi wyrazić kurator. Osoba ubezwłasnowolniona częściowo może sama potwierdzić umowę po zniesieniu ubezwłasnowolnienia.
Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawiciela ustawowego zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. 
Osoba ubezwłasnowolniona częściowo może bez zgody przedstawiciela ustawowego rozporządzać swoim zarobkiem, chyba że sąd opiekuńczy z ważnych powodów inaczej postanowi. 
Jeżeli przedstawiciel ustawowy osoby ograniczonej w zdolności do czynności prawnych oddał jej określone przedmioty majątkowe do swobodnego użytku, osoba ta uzyskuje pełną zdolność w zakresie czynności prawnych, które tych przedmiotów dotyczą. Wyjątek stanowią czynności prawne, do których dokonania nie wystarcza według ustawy zgoda przedstawiciela ustawowego.


W postępowaniu cywilnym ubezwłasnowolniony posiada zdolność procesową wyłącznie w zakresie spraw wynikających z czynności prawnych, których osoba ta mogłaby dokonywać samodzielnie. W pozostałych sprawach ubezwłasnowolniony częściowo nie ma zdolności procesowej.


W postępowaniu administracyjnym osoby ubezwłasnowolnione częściowo działają poprzez swojego przedstawiciela – kuratora.

 


II.    OPIEKA
 

  • Kto może zostać opiekunem prawnym osoby ubezwlasnowolnionej całkowicie


Opiekunem prawnym osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie powinien zostać przede wszystkim małżonek. W dalszej kolejności kandydatami są krewni lub inne osoby bliskie pozostającego pod opieką.
Jeżeli opiekunem prawnym nie może zostać ktoś z bliskich ubezwłasnowolnionego całkowicie sąd opiekuńczy zwraca się o wskazanie osoby, której opieka mogłaby być powierzona, do właściwej jednostki organizacyjnej pomocy społecznej.
 

  • Kto nie może zostać opiekunem prawnym


Opiekunem prawnym nie może zostać osoba, która:

  1. nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych
  2. została pozbawiona praw publicznych
  3. została pozbawiona władzy rodzicielskiej
  4. została skazana za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności
  5. została skazana za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy wobec osoby
  6. została skazana za przestępstwo popełnione na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim
  7. ma sądowy zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi
  8. ma orzeczony obowiązek powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu
  9. nie daje gwarancji należytego wywiązania się z obowiązków opiekuna (w stosunku do której zachodzi prawdopodobieństwo, że nie wywiąże się należycie z obowiązków opiekuna)

 

  • Czy można odmówić objęcia opieki po wydaniu postanowienia przez sąd opiekuńczy o ustanowieniu opiekuna prawnego


Każdy, kogo sąd opiekuńczy ustanowi opiekunem jest zobowiązany do objęcia opieki. Wyłącznie  z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zwolnić od tego obowiązku.  O zwolnieniu od obowiązku objęcia opieki sąd opiekuńczy rozstrzyga na wniosek osoby ustanowionej opiekunem, zgłoszony w ciągu tygodnia od doręczenia jej postanowienia w tym przedmiocie. 


Jeżeli po objęciu opieki powstanie sytuacja, w której opiekun prawny nie może pełnić swoich obowiązków lub nie daje już gwarancji należytego wywiązywania się z tych obowiązków może ona wystąpić do sądu o zwolnienie jej z funkcji opiekuna prawnego.
 

  • Obowiązki opiekuna prawnego


Głównymi obowiązkami opiekuna prawnego są reprezentowanie ubezwłasnowolnionego całkowicie, a także dbanie o majątek i interesy ubezwłasnowolnionego – opiekun sprawuje pieczę nad osobą i majątkiem ubezwłasnowolnionego całkowicie.


Opiekun prawny w swoich działaniach podlega nadzorowi ze strony sądu opiekuńczego. Ten nadzór wyraża się tym, iż:

  1. objęciu funkcji opiekuna prawnego sąd żąda od opiekuna sporządzenia inwentarza majątku ubezwłasnowolnionego (sąd może zwolnić opiekuna od obowiązku sporządzenia inwentarza, jeżeli majątek jest nieznaczny) 
  2. sąd żąda sporządzenia inwentarza majątku ubezwłasnowolnionego także w razie późniejszego nabycia majątku przez osobę pozostającą pod opieką
  3. sąd żąda od opiekuna prawnego sporządzania okresowych sprawozdań ze sprawowania opieki
  4. sąd opiekuńczy może zobowiązać opiekuna do złożenia do depozytu sądowego kosztowności, papierów wartościowych i innych dokumentów należących do pozostającego pod opieką. Przedmioty te nie mogą być odebrane bez zezwolenia sądu opiekuńczego
  5. gotówka pozostającego pod opieką, jeżeli nie jest potrzebna do zaspokajania jego uzasadnionych potrzeb, powinna być złożona przez opiekuna w instytucji bankowej. Opiekun może podejmować ulokowaną gotówkę tylko za zezwoleniem sądu opiekuńczego
  6. opiekun powinien uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego we wszelkich ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby lub majątku ubezwłasnowolnionego całkowicie


Opiekun obowiązany jest wykonywać swe czynności z należytą starannością, jak tego wymaga dobro pozostającego pod opieką i interes społeczny. 


Opiekun nie może reprezentować osób pozostających pod jego opieką: 

  1. przy czynnościach prawnych między tymi osobami
  2. przy czynnościach prawnych między jedną z tych osób a opiekunem albo jego małżonkiem, zstępnymi, wstępnymi lub rodzeństwem, chyba że czynność prawna polega na bezpłatnym przysporzeniu na rzecz osoby pozostającej pod opieką

Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio w postępowaniu przed sądem lub innym organem państwowym. 


Opiekun prawny nie odpowiada swoim majątkiem za zobowiązania ubezwłasnowolnionego całkowicie. Nie spłaca długów ubezwłasnowolnionego całkowicie „z własnej kieszeni”.
W przypadku zobowiązań ubezwłasnowolnionego rolą opiekuna prawnego jest taki zarząd majątkiem ubezwłasnowolnionego aby długi były spłacane. Oczywiście, że jeżeli majątek czy dochody ubezwłasnowolnionego nie wystarczają na pokrycie, choćby częściowe długów ubezwłasnowolnionego, to brak spłacania tych długów nie jest nienależytym wykonywaniem opieki prawnej.

 

  • Wynagrodzenie dla opiekuna prawnego


Sąd opiekuńczy może przyznać opiekunowi za sprawowanie opieki na jego żądanie stosowne wynagrodzenie okresowe albo wynagrodzenie jednorazowe w dniu ustania opieki lub zwolnienia go od niej.


Wynagrodzenie pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której opieka została ustanowiona, a jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy społecznej.


Jeżeli zatem ubezwłasnowolniony całkowicie nie ma dochodów lub majątku, z którego mogło by być wypłacone wynagrodzenie dla opiekuna prawnego to wynagrodzenie to jest wypłacane przez ośrodek pomocy społecznej.


Wynagrodzenie za sprawowanie opieki ośrodek pomocy społecznej wypłaca w wysokości ustalonej przez sąd. Wynagrodzenie to obliczone w stosunku miesięcznym nie może przekraczać 1/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres poprzedzający dzień przyznania wynagrodzenia. Obecnie jest to kwota 400,60 zł.
Wynagrodzenie za sprawowanie opieki  nie podlega podatkowi dochodowemu.


Udzielenie świadczeń w postaci wynagrodzenia za sprawowanie opieki nie wymaga przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego oraz wydania decyzji administracyjnej.


Wynagrodzenia nie przyznaje się, jeżeli nakład pracy opiekuna jest nieznaczny lub gdy sprawowanie opieki jest związane z pełnieniem funkcji rodziny zastępczej albo czyni zadość zasadom współżycia społecznego.


Opiekun może żądać od pozostającego pod opieką zwrotu nakładów i wydatków związanych ze sprawowaniem opieki. Roszczenia te przedawniają się z upływem lat trzech od ustania opieki lub zwolnienia opiekuna.

 


III.     KURATELA
 

 

  • Kto może zostać kuratorem osoby ubezwłasnowolnionej częściowo


Kuratorem dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo mogą zostać osoby takie jak w przypadku opiekuna prawnego dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie.
 

  • Kto nie może zostać kuratorem


Z kręgu kandydatów na kuratorów dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo należy wykluczyć osoby takie jak w przypadku kandydatów na opiekunów prawnych.
 

  • Czy można odmówić objęcia funkcji kuratora po wydaniu postanowienia przez sąd opiekuńczy o ustanowieniu kurateli


Podobnie jak w przypadku opiekuna prawnego, każdy, kogo sąd opiekuńczy ustanowi kuratorem jest zobowiązany do objęcia kurateli. Wyłącznie  z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zwolnić osobę od tego obowiązku.  O zwolnieniu od obowiązku objęcia funkcji kuratora sąd opiekuńczy rozstrzyga na wniosek osoby ustanowionej kuratorem, zgłoszony w ciągu tygodnia od doręczenia jej postanowienia w tym przedmiocie. 


Jeżeli po objęciu opieki powstanie sytuacja, w której kurator nie może pełnić swoich obowiązków lub nie daje już gwarancji należytego wywiązywania się z tych obowiązków może ona wystąpić do sądu o zwolnienie jej z funkcji kuratora.

 

  • Obowiązki kuratora osoby ubezwłasnowolnionej częściowo


Osoba ubezwłasnowolniona częściowo ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Ubezwłasnowolnienie częściowe ustanawiane jest na rzecz tych osób, którym potrzebna jest pomoc w prowadzeniu spraw. Ubezwłasnowolnienie częściowe orzeka się jeżeli osoba wymaga pomocy do prowadzenia swoich spraw, a nie kiedy nie jest w stanie prowadzić swoich spraw (to jest podstawa do ubezwłasnowolnienia całkowitego).
Ubezwłasnowolniony częściowo może zatem decydować o swoich sprawach, z tym że na te czynności musi mieć zgodę kuratora.


Czyli osoba ubezwłasnowolniona częściowo zawiera umowę - umowa będzie ważna jeżeli wyrazi na jej zawarcie zgodę kurator.


Jeżeli sąd tak nie postanowił to kurator osoby częściowo ubezwłasnowolnionej, ani nie zarządza jej majątkiem. Obowiązkiem kuratora jest pomagać osobie ubezwłasnowolnionej (a nie decydować za nią) co przejawia się w udzielaniu zgody na zaciąganie przez tą osobę zobowiązań czy nabywania praw.


Art. 181 § 1 Kodeksu rodzinnego wskazuje, iż kurator osoby ubezwłasnowolnionej częściowo jest powołany do jej reprezentowania i do zarządu jej majątkiem tylko wtedy, gdy sąd
opiekuńczy tak postanowi.
Sąd Najwyższy w postanowieniu z dna 30 września 1977 r., sygn. akt. III CRN 132/77 wskazał, że kurator osoby częściowo ubezwłasnowolnionej jest powołany do wyrażania zgody na zaciągnięcie przez nią zobowiązań lub rozporządzenie swoim prawem również w tym wypadku, gdy postanowienie sądu opiekuńczego nie zawiera uprawnienia kuratora do reprezentowania osoby częściowo ubezwłasnowolnionej i do zarządzania jej majątkiem.


To czy kurator jest przedstawicielem ustawowym ubezwłasnowolnionego częściowo budzi duże rozbieżności w doktrynie prawa.


Pozostałe obowiązki kuratora są podobne do obowiązków opiekuna prawnego. Kurator tak jak opiekun prawny podlega nadzorowi ze strony sądu.
Kurator na wyrażenie zgody na zawarcie przez ubezwłasnowolnionego częściowo umowy lub na potwierdzenie takiej umowy musi mieć zezwolenie sądu opiekuńczego.


Kurator reprezentuje ubezwłasnowolnionego w postępowaniu cywilnym w zakresie spraw innych niż wynikających z czynności prawnych, których osoba ta mogłaby dokonywać samodzielnie.


Kurator reprezentuje ubezwłasnowolnionego częściowo w postępowaniach administracyjnych.
 

  • Wynagrodzenie dla kuratora osoby ubezwłasnowolnionej częściowo


Przepisy Kodeksu rodzinnego wskazują, że organ państwowy, który ustanowił kuratora (np. sąd), przyzna mu na jego żądanie stosowne wynagrodzenie za sprawowanie kurateli. Wynagrodzenie pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której kurator jest ustanowiony, a jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie pokrywa ten, kto żądał ustanowienia kuratora.
Wynagrodzenia nie przyznaje się, jeżeli nakład pracy kuratora jest nieznaczny, a sprawowanie kurateli czyni zadość zasadom współżycia społecznego. 


Przepisy dotyczące wynagrodzenia dla kuratora nie zawierają wskazania, że w przypadku kiedy podlegający kurateli nie ma dochodu lub majątku to wynagrodzenie jest wypłacane przez ośrodek pomocy społecznej.
Również w ustawie o pomocy społecznej mowa jest również mowa wyłącznie o wynagrodzeniu dla opiekuna prawnego.


Można zatem powiedzieć, że jeżeli ubezwłasnowolniony częściowo nie ma majątku lub dochodów kurator nie otrzyma wynagrodzenia za sprawowanie kurateli.


Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika jednak, że kurator może ubiegać się, analogicznie do opiekuna prawnego, o wynagrodzenie wypłacane przez organ pomocy społecznej.


W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 września 2011 r., sygn. akt IV SA/Po 530/2011 stwierdzono, że sąd opiekuńczy na żądanie kuratora, orzeka o przyznaniu, bądź o odmowie przyznania wynagrodzenia należnego z tytułu sprawowania kurateli. W regulacji zamieszczonej w kodeksie rodzinno opiekuńczym dotyczącej przyznawania wynagrodzenia dla kuratora zabrakło unormowania, które odnosiłoby się do sytuacji, kiedy to kurator został ustanowiony z urzędu. Tym samym brak normy prawnej w tym zakresie w przepisach szczególnych regulujących sposób ustanawiania kuratora, rozliczania go z wykonywanych obowiązków oraz przyznawania wynagrodzenia nie może skutkować negatywnymi konsekwencjami dla osób, które taką kuratelę sprawują. Tym bardziej kiedy zostały ustanowione do sprawowania takiej funkcji z urzędu.


Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 902/2012 - wykładnia przepisów k.r.i.o. oraz ustawy o pomocy społecznej prowadzi do wniosku, że to sąd powszechny przyznaje wynagrodzenie za sprawowanie opieki, a także kurateli. Do kurateli stosuje się odpowiednio przepisy o opiece, to oznacza, że sąd powszechny ustala wysokość oraz wskazuje podmiot zobowiązany do pokrycia wynagrodzenia. W przypadku wskazania przez sąd powszechny, że wynagrodzenie jest pokrywane ze środków publicznych, rola organu administracji publicznej sprowadza się do wykonania czynności materialno-technicznej polegającej na wypłacie wynagrodzenia.


W uzasadnieniu powyższego orzeczenia WSA stwierdza: (…) W regulacji dotyczącej przyznawania wynagrodzenia dla kuratora zabrakło unormowania, które wprost odnosiłoby się do sytuacji, kiedy kurator został ustanowiony z urzędu. Podkreślić jednak trzeba, że brak normy prawnej w tym zakresie nie może skutkować negatywnymi konsekwencjami dla osób, które sprawują kuratelę.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 października 2006 r. I FSK 93/2006 wskazał, że w demokratycznym państwie prawnym jednostka nie może ponosić ewidentnych błędów i zaniedbań prawodawcy, w tym zwłaszcza takich, które powodują lukę w prawie naruszającą podstawowe zasady porządku konstytucyjnego. Lukę taką w wyjątkowych przypadkach wypełnić można w drodze analogii.(…)
(…) Dodatkowo wskazać należy, że wyrażona w art. 6 kpa zasada praworządności, nawiązująca w swojej treści do art. 7 Konstytucji RP, nakłada na organy obowiązek zastosowania w rozpatrywanej sprawie właściwej normy prawnej, oraz obowiązek ustalenia jej właściwego rozumienia. Przy dokonywaniu wykładni przepisów prawa należy posiłkować się wnioskami płynącymi z zastosowania różnych rodzajów wykładni – językowej, systemowej, funkcjonalnej, a wreszcie celowościowej. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 kwietnia 2003 r., III CZP 8/2003 (OSNC 2004/1/1) wyraził stanowisko, zgodnie z którym „wolno odstąpić od sensu językowego wykładni, mimo że przepis jest jasny i oczywisty, gdy prowadzi to do rażąco niesprawiedliwych lub irracjonalnych konsekwencji, gdy przemawiają za tym szczególnie ważne racje prawne, społeczne, ekonomiczne lub moralne, gdy językowe znaczenie przepisu pozostaje w oczywistym konflikcie lub sprzeczności ze znaczeniem innych norm systemu, zwłaszcza gdy te normy mają wyższą moc prawną, gdy znaczenie to prowadzi do rażąco niesprawiedliwych rozstrzygnięć lub pozostaje w oczywistej sprzeczności z powszechnie akceptowanymi normami moralnymi, albo gdy znaczenie to prowadzi do konsekwencji absurdalnych z punktu widzenia społecznego lub ekonomicznego”.
Reasumując, przyjąć należy, że wykładnia przepisów k.r.io. oraz ustawy o pomocy społecznej, w ocenie Sądu, prowadzi do wniosku, że to sąd powszechny przyznaje wynagrodzenie za sprawowanie opieki, a także kurateli. Do kurateli stosuje się odpowiednio przepisy o opiece, to oznacza, że sąd powszechny ustala wysokość oraz wskazuje podmiot zobowiązany do pokrycia wynagrodzenia. W przypadku wskazania przez sąd powszechny, że wynagrodzenie jest pokrywane ze środków publicznych, rola organu administracji publicznej sprowadza się do wykonania czynności materialno-technicznej polegającej na wypłacie wynagrodzenia (…).


Mając na względzie powyższe orzeczenia kurator, który ubiega się o przyznanie mu wynagrodzenia może wystąpić do sądu opiekuńczego o przyznanie mu wynagrodzenia wypłacanego przez organ pomocy społecznej. Jeżeli sąd wyda postanowienie, w którym wskaże, że wynagrodzenie powinno być wypłacane przez organ opieki społecznej, organ ten na wniosek kuratora takie wynagrodzenie powinien wypłacić.

 

Powyższe zostało potwierdzone także w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2014 r., sygn. akt III CZP 6/14, gdzie stwierdzono, iż w razie braku podstaw do pokrycia wynagrodzenia kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej na podstawie art. 179 § 1 k.r.o., wynagrodzenie to jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy społecznej (art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. i art. 53a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (jedn. tekst Dz.U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.).
W postępowaniu o przyznanie wynagrodzenia kuratorowi osoby częściowo ubezwłasnowolnionej ze środków publicznych zainteresowanym jest gmina, na której spoczywa obowiązek wypłaty tego wynagrodzenia.

 

 

Stan prawny na dzień 29.06.2014 r.





  • Data2014-07-09
  • AutorŁukasz Obrał

Zadaj pytanie prawnikowi

regulamin
Jeśli chcesz dodać więcej załączników wyślij e-mail na kontakt@prawo-porady.pl