Artykuły

Przywrócenie obywatelstwa po uprzednim jego zrzeczeniu się

Jeżeli osoba, która ubiega się o obywatelstwo innego kraju unijnego dostała to obywatelstwo, ale warunkiem nabycia tego obywatelstwa jest zrzeczenie sie obywatelstwa polskiego, może po procedurze zrzeczenia sie polskiego obywatelstwa można złożyć wniosek o jego przywrócenie?

 

Małgorzata

 

 


 

 

Szanowna Pani!

 

Zrzeczenie się obywatelstwa polskiego reguluje ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim. Jak wskazuje art. 46 tej ustawy, obywatel polski, który zrzeka się obywatelstwa polskiego, traci obywatelstwo polskie po uzyskaniu zgody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.


Jeżeli więc Prezydent RP wyrazi zgodę na zrzeczenie się przez Panią obywatelstwa polskiego to będzie Pani mogła obywatelstwa się zrzec.


Po zrzeczeniu się obywatelstwa polskiego będzie Pani traktowana jak cudzoziemiec. Aby uzyskać ponownie obywatelstwo polskie będzie Pani musiała spełniać takie same przesłanki jak każdy inny cudzoziemiec.
Cudzoziemcy mogą ubiegać się o nadanie obywatelstwa RP oraz o uznanie za obywatela polskiego.


Zgodnie z art. 30 ww. ustawy, za obywatela polskiego
uznaje się:

  1. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, który posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
  2. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, który pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub nie posiada żadnego obywatelstwa;
  3. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Rzeczypospolitej Polskiej;
  4. małoletniego cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, a drugie z rodziców, nieposiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;
  5. małoletniego cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, a drugie z rodziców, nieposiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;
  6. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 10 lat, który spełnia łącznie następujące warunki posiada zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawo stałego pobytu, posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
  7. cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od roku na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem lub posiadaną Kartą Polaka.

Cudzoziemiec ubiegający się o uznanie za obywatela polskiego, z wyłączeniem cudzoziemca małoletniego, jest obowiązany posiadać znajomość języka polskiego potwierdzoną urzędowym poświadczeniem, o którym mowa w ustawie z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim, świadectwem ukończenia szkoły w Rzeczypospolitej Polskiej lub świadectwem ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim.


Jeżeli cudzoziemiec nie spełnia powyższych przesłanek lub  nabycie przez niego obywatelstwa polskiego mogłoby stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego to nie zostanie uznany za obywatela polskiego.
Cudzoziemiec może także zwrócić się do Prezydenta RP z wnioskiem o nadanie mu obywatelstwa polskiego. Wniosek o nadanie obywatelstwa musi zawierać informacje o posiadaniu przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego w przeszłości, jego utracie oraz dacie nabycia obywatelstwa innego państwa.
W tym zakresie należy pamiętać, że nadanie obywatelstwa ma w pełni charakter dyskrecjonalny i opiera się na swobodnym uznaniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.


Przepisy prawa nie zawierają regulacji pozwalających na przywrócenie „z automatu”. W ustawie są przepisy dotyczące przywrócenia obywatelstwa polskiego, ale nie dotyczą one sytuacji przywrócenia obywatelstwa po jego uprzednim zrzeczeniu się. Przepisy te dotyczą osób, które utraciły obywatelstwo polskie przed dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego, ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim i ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim.

 


Stan prawny na dzień 9.10.2017 r.





  • Data2017-10-11
  • AutorŁukasz Obrał

Zadaj pytanie prawnikowi

regulamin
Jeśli chcesz dodać więcej załączników wyślij e-mail na kontakt@prawo-porady.pl