Jestem żonaty od 5 lat. Jak się okazało moja żona, w czasie mojego pobytu w Anglii, spotykała się z innym mężczyzną. Żona oświadczyła mi, że będziemy mieli dziecko. Nie jest możliwe, że to jest moje dziecko, bo w okresie kiedy to dziecko się poczęło nie współżyliśmy.
Nie chcę być uznawany za ojca nie mojego dziecka, mogę go ewentualnie wychowywać jako ojczym (oczywiście jeżeli ułoży mi się jakoś z żoną i nie zdecyduję się na rozwód). Czy kiedy moja żona będzie zgłaszała urodzenie dziecka w urzędzie stanu cywilnego może podać, że ojciec dziecka jest nieznany lub dane prawdziwego ojca dziecka, a ja złożyć oświadczenie, że nie uznaję tego dziecka?
Szczepan
Szanowny Panie,
Po urodzeniu dziecko zostanie zarejestrowane jako dziecko Pana żony oraz Pana. Wynika to z tego, iż w Pana przypadku będzie miało zastosowanie domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki.
Według art. 62 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki. Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji.
Podstawą domniemania ojcostwa jest wyłącznie fakt pozostawania matki dziecka w związku małżeńskim oraz fakt urodzenia dziecka w czasie trwania małżeństwa lub przed upływem 300 dni od jego ustania (np. w wyniku rozwodu) lub unieważnienia.
Domniemanie ojcostwa sprawia, iż dziecko, które urodzi Pana żona będzie z punktu widzenia prawa Pana dzieckiem, nawet jeżeli nie jest Pan ojcem biologicznym.
Domniemanie ojcostwa może zostać obalone. Art. 62 § 3 KRO wskazuje, iż obalenie tego domniemania może być obalone tylko na skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa.
Aby doprowadził Pan do sytuacji, w której urodzone przez żonę dziecko nie będzie prawnie Pana dzieckiem musi Pan wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa,
Jak wskazuje art. 63 KRO, mąż matki może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o urodzeniu dziecka przez żonę, nie później jednak niż do osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości.
Zgodnie z przepisem art. 66 KRO, mąż matki powinien wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa przeciwko dziecku i matce, a jeżeli matka nie żyje - przeciwko dziecku.
Na marginesie dodam, że powództwo o zaprzeczenie ojcostwa może także wytoczyć matka dziecka (art. 69 § 1 KRO), dziecko po dojściu do pełnoletności (art. 70 § 1 KRO), a także prokurator (art. 86 KRO).
Jak wskazuje art. 67 KRO, zaprzeczenie ojcostwa następuje przez wykazanie, że mąż matki nie jest ojcem dziecka.
Wykazać to, że nie jest Pan ojcem dziecka może Pan na podstawie dowodów wskazujących, że w okresie koncepcyjnym nie współżył Pan z żoną, ponieważ nie zamieszkiwał Pan z nią i nie spotykał się z nią. W ostateczności może Pan zażądać przeprowadzenia badań DNA.
Pozew powinien Pan złożyć w sądzie rejonowym, wydziale rodzinnym, właściwym miejsca zamieszkania matki i dziecka.
Pozew o zaprzeczenie ojcostwa musi być należycie opłacony. Opłata od pozwu wynosi 200 zł, co wynika z art. 27 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594).
Jeżeli wykaże Pan w toku postępowania, że nie jest Pan ojcem dziecka Pana żony to sąd wyda wyrok, który będzie podstawą do dokonania zmian w akcie urodzenia dziecka..
Stan prawny na dzień 11.02.2013 r.
